Moja kariera zawodowa
W początkowym okresie istnienia bloga redagowałem cykl Jak zostałem matematykiem. Wreszcie dojrzałem do napisania kilku refleksji o moim licealnym nauczycielu matematyki, Panu Profesorze Wincentym Chrobaku. Zapraszam do lektury.Dowiedz się więcej »Profesor Wincenty Chrobak – mój matematyk
Pora na mały jubileusz – dziesiąty odcinek serii.
W roku 1996 wygłosiłem w Katowicach referat związany z otwarciem przewodu doktorskiego. Na Uniwersytecie Śląskim jest to zwyczajowe. Na najbliższym posiedzeniu Rady Instytutu Matematyki uchwalono otwarcie przewodu, a na promotora powołano prof. dra hab. Kazimierza Nikodema.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część X
W roku 1993 na Uniwersytecie Śląskim rozpoczęła się pierwsza edycja studiów doktoranckich. Zapisałem się na nie, aby nie tracić kontaktu z matematyką na poziomie uniwersyteckim, niewiele jeszcze myśląc o przyszłym doktoracie.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część IX
W październiku 1991, będąc studentem V roku, rozpocząłem pracę na stanowisku asystenta-stażysty w Filii Politechniki Łódzkiej w Bielsku-Białej w wymiarze $\frac{1}{3}$ etatu. Obowiązujące wtedy przepisy dopuszczały taką możliwość. W tym czasie chyba przesądziło się, że będę pracował na uczelni wyższej, a swoją karierę zwiążę z działalnością naukowo-dydaktyczną.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część VII
Mamy rok 1992, jestem świeżo upieczonym magistrem matematyki. Czy jestem już matematykiem?Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część VI
Dzisiejszy odcinek kończy opowieść o czasach studenckich. Zgodnie z wcześniejszą obietnicą opiszę najciekawsze moim zdaniem egzaminy, jakie zdałem podczas studiów (wszystkich egzaminów było 26).Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część V
Dotychczas na blogu zdążył pojawić się jeden komentarz (nie licząc mojej na niego odpowiedzi). Serdecznie zapraszam do komentowania postów.
Najtrudniejszy w czasie całych studiów był pierwszy rok. Wiązało się to z koniecznością przestawienia się na nowy tok pracy oraz inne klasy rozwiązywanych problemów.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część IV
W październiku 1987 rozpocząłem studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Były to jednolite pięcioletnie studia magisterskie. Oznacza to, że nie było punktu pośredniego w postaci licencjatu.
Już pierwsze ćwiczenia z algebry liniowej z geometrią przyprawiły mnie o zawrót głowy.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część III
W czerwcu 1987 roku zdałem egzamin wstępny na studia matematyczne w Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Przed rozpoczęciem egzaminu pisemnego oznajmiono nam, że można mieć przy sobie tablice, ale nie za bardzo będą one potrzebne.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część II
Ze szkoły podstawowej niewiele pamiętam. Jedynie tyle, że w siódmej klasie miałem lekcje matematyki z praktykantką, która uczyła nas o trójmianie kwadratowym i z łatwością przyswoiłem sobie materiał.
W latach 1983-87 uczęszczałem do liceum ogólnokształcącego do klasy o profilu biologiczno-chemicznym.Dowiedz się więcej »Jak zostałem matematykiem, część I