Są ludzie doświadczeni i są adepci. Każdy kiedyś był początkującym. Ja też stawiałem nieporadne kroki, przewracałem się, upadałem, ale się podnosiłem. Z czasem upadałem coraz mniej, aż wreszcie doszedłem do perfekcji. Czy w chodzeniu? Tak. Ale też w niektórych działach mojej dziedziny — matematyki.Dowiedz się więcej »Dwie planety
Nie będę mobilnym naukowcem. Nie zamierzam co parę lat przenosić się z miejsca na miejsce, nigdzie nie zapuszczając korzeni. A gdy mnie już zabraknie nie chcę, aby widząc napis z moim nazwiskiem, ludzie pytali: kim on był? Obojętnie przechodzili mówiąc: oto kolejny bezimienny.Dowiedz się więcej »Mobilność czy stabilność?
W wielu muzeach można podziwiać dzieła znanych malarzy: Rembrandta, Rubensa i wielu innych mistrzów. Często są one podpisane jako szkoła Rembrandta itp. Bezimienny uczeń namalował obraz, a taki podpis na pewno nobilitował go bardziej niż własne nazwisko. Relacja mistrz–uczeń jest jak najbardziej prawidłowa. Czy jednak takie sygnowanie dzieł jest właściwe? Tego rodzaju praktyki można też zaobserwować w nauce.Dowiedz się więcej »Mistrz czy jego szkoła
Dzisiejszy odcinek cyklu o przemowach (wcześniejsze to Matematyk przemawia i Matematyk wykłada) poświęcam referatom na konferencjach naukowych. Zapraszam do lektury.Dowiedz się więcej »Matematyk referuje
Teoria liczb jest dziedziną matematyki zajmującą się liczbami naturalnymi. Nazwano ją królową nauk matematycznych ze względu na (jak sądzono) największą czystość czyli zupełny brak związków z praktyką. Dziś teoria liczb utraciła to dziewictwo, albowiem rozkład liczby naturalnej na czynniki pierwsze stanowi podstawę algorytmu szyfrowania z kluczem publicznym.Dowiedz się więcej »Impresja o liczbach pierwszych
Piosenkę o tytułowych słowach śpiewał Zbigniew Wodecki. Słowa zaiste głębokie. Patrick Billingsley (1925–2011), probabilista i statystyk (polskiemu czytelnikowi znany jest głównie z autorstwa przetłumaczonego na nasz język świetnego podręcznika Prawdopodobieństwo i miara) był też… aktorem, dla przykładu grał rolę woźnego sądowego (bailiff) w filmie Nietykalni Briana de Palmy. Cóż więc wspólnego ma matematyka z aktorstwem?Dowiedz się więcej »Teatr uczy nas żyć, życie nas uczy udawać
Niedawno opowiadałem o sztuce (może nie tylko) matematycznego przemawiania. Zachęcony komentarzem prosto tłumaczącego Marcina postanowiłem kontynuować tę tematykę. Dziś podzielę się swoim doświadczeniem wykładowcy. Zapraszam do lektury.Dowiedz się więcej »Matematyk wykłada
Przemowy publiczne są nieodłącznym elementem pracy naukowca i nauczyciela. Przeprowadzanie wykładów, często dla z górą stu osób, referaty na konferencjach naukowych, wystąpienia popularyzatorskie. Każdy z wymienionych rodzajów przemowy ma swoją specyfikę. Inaczej mówi się do osób dorosłych, inaczej do dzieci. Jak przygotować wystąpienie? Zapraszam do lektury.Dowiedz się więcej »Matematyk przemawia
Średnią harmoniczną dwóch liczb dodatnich nazywamy odwrotność średniej arytmetycznej ich odwrotności. W ten lub podobny sposób można opowiedzieć całą matematykę bez użycia ani jednego symbolu. Czy można robić to z powodzeniem? Tak, jeśli słuchacz jest na to gotowy, czyli dysponuje umiejętnością czytania tekstów matematycznych. Na nieszczęście nikt w szkole tego nie uczy. Jak więc to robić?Dowiedz się więcej »Jak czytać tekst matematyczny
Matematyka jest nauką łatwą i przyjemną. Kto zgodzi się z takim przewrotnym stwierdzeniem? Owszem, jest łatwa, jeśli ją zrozumieć. A droga do zrozumienia bywa często długa. Co można więc powiedzieć o sztuce zrozumienia w matematyce?Dowiedz się więcej »Sztuka zrozumienia